باور غلط: PRP همان سلولهای بنیادی است.
حقیقت: پی آر پی در واقع تغلیظ پلاکت در حجم کوچکی از پلاسماست نه سلول بنیادی. اگر به طور معمول و متوسط پلاکت طبیعی خون دویست هزار عدد در میکرو لیتر است، در PRP این تعداد به یک میلیون می رسد. با تزریق این پلاکت غلیظ شده به بافت مورد نظر، وقتی پلاکت های ما، خارج از خون و در بافت قرار می گیرد، با مواد شیمیایی متفاوتی فعال می شود و فاکتورهای رشد از خود آزاد می کند که باعث جذب سلول های بنیادی به محل آسیب خواهد شد. این فاکتورهای رشد باعث تقسیم و تمایز بیشتر سلول های بنیادی به سمت تولید پیش ساز های سلول مختلف می شوند. به عنوان نمونه نتیجه این عمل می تواند ساخت عروق جدید، کلاژن و الاستین (ماده ای که به استحکام و جوانی پوست کمک می کند) باشد.