مقدمه: Alopecia areata يک بيماري ايديوپاتيک است که در آن ريزش موي ناحيه اي وجود دارد. روش هاي درماني زيادي براي ريزش موي سکه اي (ريزش موي کمتر از 50 درصد) پيشنهاد شده است که تزريق کورتيکواستروييد، مينوکسيديل موضعي 5% و پماد يا کرم آنترالين در قسمت هاي بدون موي پوست از آن جمله است. از آن جايي که در مطالعات اخير نقش خودايمني و اتوآنتي بادي ها را در بيماري Alopecia areata مطرح شده و از داروهاي تنظيم کننده سيستم ايمني در درمان آن بهره گرفته شده است، اين مطالعه به منظور مقايسه اثربخشي استفاده توام از تاکروليموس و مينوکسيديل با مينوکسيديل به تنهايي در درمان Alopecia areata به انجام رسيد. روش ها: اين مطالعه از نوع کارآزمايي باليني تصادفي و دوسو کور بود که در بيمارستان الزهرا (س) و مرکز پوست و سالک صديقه طاهره (س) وابسته به دانشگاه علوم پزشکي اصفهان از مهر ماه 1391 لغايت 1392 به انجام رسيد. در اين مطالعه، 96 ضايعه در 54 بيمار مبتلا به Alopecia areata با مساحت و تعداد ضايعات متفاوت در دو گروه درماني مورد مطالعه و بررسي قرار گرفتند. يک گروه با محلول مينوکسيديل 5 درصد و کرم تاکروليموس 0.1 درصد و گروه ديگر با محلول مينوکسيديل 5 درصد و کرم دارونما درمان شدند. ميانگين مساحت ضايعات در شروع درمان، يک و دو ماه پس از شروع و يک و سه ماه پس از اتمام درمان اندازه گيري شد و در دو گروه درماني و در جنس و سنين مختلف با هم مقايسه گرديد. يافته ها: سطح ضايعات در گروه تحت درمان با محلول مينوکسيديل و کرم تاکروليموس بعد از شروع و قطع درمان بيشتر و در گروه تحت درمان با محلول مينوکسيديل وکرم دارونما کمتر شد. نتيجه گيري: در مطالعه ما، محلول مينوکسيديل به تنهايي نسبت به مصرف توام محلول مينوکسيديل 5 درصد و کرم تاکروليموس 0.1 درصد، اثر بهتري در درمان Alopecia areata داشت |